Kendinin farkına var!

“Hayat, sınırlarını kendi çizdiğimiz fakat örgüsünün ilahi bir güç tarafından kontrol edildiği bir kavramdır.”

Çizdiğimiz sınırlar ile insanlara bize nasıl davranmaları gerektiğini öğretiriz. Çevremizin bize davranış biçimine yön veren kendimize davranma şeklimizdir.

İnsan davranışı ayna özelliği taşır. Sıkça önümüze çıkan bir cümle vardır..” Dostlarınızın kusurlarını toplum içerisinde uyarmak onlara iyilik etmek değildir.”

Bunun sebebine bakacak olursak, biz nasıl davranıyorsak dostlarımıza bir süre sonra çevremizdekiler de bu şekilde hareket etmeye başlayacaktır. Biz saygı duyuyorsak saygı duymaya, önemsemiyor, dalga geçiyorsak bu yöne doğru bir eğilim olacaktır davranışlarda.

Düşüncelerimize bir başkası saygı duymadığında kızar kırılırız. Oysa bu durumun asıl sebebi bizim düşüncelerimizi emin olmadan anlatıyor oluşumuzdan kaynaklanabilir. Bizim özümüze olan davranış şeklimiz aklımıza  gelmez çoğu zaman. Bu davranışa onları bizim teşvik etmiş olma olasılığımızı düşünmeyiz.

Sürekli kendi düşüncelerini önemsiz görenin düşünceleri değer görmemeye başlar. Kendini ciddiye almayan bir birey kimse tarafından ciddiye alınmayacaktır. Çizgilerini net belirlemeyen, sınırlarını önemsemeyen biriyseniz eğer sınırlarınızın ihlal edilmesi çok sık karşılaşacağınız bir durum olacaktır…

Dik durmanın yolculuğu, içimizden başlar. Başarılarımız kadar, kusurlarımızı da severek. Gücümüzün farkında olarak, sınırlarımızın kesinliği ile saygı görürüz.

Sürekli hatalarımızı sesli olarak eleştirmek öz güvenimize zarar vermeye başlar. Eksik yönlerimizi  tespit ederek içimizde  geliştirmeliyiz. Hatalarımız ile sevebilmeliyiz benliğimizi.

“Ben buyum!”

“Ben istemiyorum!.”

“Ben böyle seviyorum!”

Bu cümleleri korkmadan  net bir şekilde söyleyebilmeliyiz.. Bir başkasının mutluluğunu önemsemek elbette insan olmanın bir gereksinimidir. Bizim mutsuzluğumuza sebep olmadığı değersiz hissettirmediği sürece, verdiği huzur ile katkısı bile olacaktır gelişimimize.

Kendimizi tanımak için bir içsel yolculuğa çıkmalıyız. Benliğimizi tüm yönleriyle tanımalı, tanıdığımız bu benliği geliştirmeli ve her koşulda önemli olanın iç huzurumuz olduğunu unutmamalıyız.

Saygı mı görmek istiyorsunuz?

O halde önce siz kendinize saygı duymalısınız.

Gönlümüzü nasıl muamele görmeye layık görürsek, o şekilde muamele etmeliyiz.

“Sevmek tanımaktan geçer. İlk kendi gönlünün rehberi olmalı insan.”

Bir değişim istiyorsak önce kendimizden başlamalıyız o hâlde. Kendimizi sevmekten başlayacağız…

Kendimizle savaşmak yerine, merhametimizi önce kendimiz içinde kullanmalıyız.

Sevdiğim bir sözdür. “Kul hakkına girmekten korkuyorsak eğer, gönlümüzün kul hakkına da saygı göstereceğiz.“

Gücümüzü fark edelim. Bugün yeni bir gün, aynada gördüğümüzü Sevmek için harika bir gün… Bu dünyada bizden bir tane var. Milyarların yaşadığı dünyada bir adet…. Ne kadar değerli olduğunuzun farkına varın.

Editör: Fatih Düz – 27.06.2022