Evrenin Bize Oyunu: KARMA

Karma, Sanskrit dilinde “yapmak, eylemek, bir fiilde bulunmak” anlamındaki “kri” sözcüğünden türetilmiştir. Karma, yaptığın ve sana yapılanın daima bir karşılığı olduğunu vurgular.

Shatapatha Brahmana karmayı şu şekilde açıklar: “Vücut ölse bile ölümsüz olan ruh, pek çok hayat alternatifiyle kendi yolculuğuna devam eder. Bu yolculuk boyunca yeniden doğuşu meydana getiren eylemi ve tepki çemberini (karmayı) yaratır. Harekete geçirdiğimiz tüm eylemler, geleceğimizi oluşturan etkenlerdir.”

Karma felsefesine göre her şey, hayatımızın her anı kadar doğal ve akışında ilerliyor. Budizm inanışına dayanan Karma felsefesinin şekil değiştirmiş hali tek tanrılı dinlerde de gözümüze çarpar.

Annenizden ,babanızdan ,komşu teyzenizden ,bakkal amcanızdan “Ben onu Allah’a havale ettim, ettiğini bulsun” sözlerini duymuşsunuzdur. Yapılan her davranışın bir dönütü olduğuna inanan insan için bu bir adalet inancıdır . Ayakkabınızı çalan hırsızın bir gün ayakkabısının çalınacağını ümit etmezseniz ,geceleri güzel bir dünya için beklentiniz olmaz.

Karma Felsefesi de tam olarak buna değinir. Karma, “Yapılan somut davranışların dışında, insanın içinde hissettiklerinin de elbet bir karşılığı olmalıdır” ayrımına dikkat eder.

Geceleri uykunuzdan ağlayarak uyanıp “bana bunu nasıl yapar? “ diye sorguladığınız insanlar olmuştur elbet. Kötülüklerinin sonucunu yaşamasını istediğiniz, hayal kırıklığı hissini onun da yaşamasını istediğiniz insanlar oldu mu ? Bunları isterken somut olarak hiçbir şey yapmayarak ilahi bir adaletin onları bulmasını istediğiniz çok zaman oldu değil mi ?

Mevlana’nın “ Konu ne olursa olsun; verdiğin “üzüntü ve aldığın “ah” bir cam parçasından daha keskindir. Dönüp dolaşıp üzerine basarsın. “Kime ne yaparsan, bir gün aynısını yaşarsın” sözleri her eylemin bir karşılığı olacağına olan inancını gösteriyor.

Ama insan karşılığını bulmasını istediği şeyleri düşünürken kendini koskoca bir öfkenin ortasında buluyor. Ne zaman karşılık bulacak, ne zaman iyiliklerin karşılığını bulacağım ?

Bana göre bir adalet inanışına kendini körü körüne bağlamak, hiçbir zaman görmemiş olan birine  gökkuşağını anlatmak gibi…

Bence asıl önemli olan insanın ruhunu nasıl iyileştireceğini bulması için mücadele etmesi. Kötüler daima var, iyiler daima var, beklentiler daima var…

Ne zaman bu ikilemlerin ortasında kalsam aklıma Osho’nun “Her ruh halinin, kendi içine bakmak için bir pencere olmasını sağla. Gökkuşağının bütün renklerinden  kendini  izle.  Yalnızken,  yalnız  değilken  izle.  İzlemeye  devam  et.  Nefretini tamamen gözlemlediğinde son bulacaktır” sözleri geliyor.

Yapılan her davranış için bir dönüt beklemek insanın doğasında var. Ama bazen o beklenen yaşam boyunca gelmez. Karma bazen başka bir evrende, başka bir şekilde gelip seni bulur. Bu yüzden sen Karma’yı bekleme, yalnızca kendin olabilmeyi düşle !

Editör: İlkem Baydarlı – 13.08.2022