Eğer bu yazıyı internette doğru bir kaynak bulamadığınız için okuyorsanız doğru yerdesiniz. Çünkü sitelerin duyguları yoktur, yalnızca bilimi konuşurlar. Ama insanlar henüz tanımlanmamış şeyler üzerinde kolayca söz sahipliği yapabilirler.
İnsan sevmemek, hoşlanmamak, keyif almamak gibi cümleleri arattığınızda karşınıza “mizantropi” diye bir kalıp çıkacak. “İnsanlardan nefret etmek, ürkmek veya sevmemek” anlamına geliyor. Bu kişilere ise mizantropist deniyor. Bizim aradığımız şey ise bunlarla tamamen alakasız.
Bebekliğimde bile en yakınımız dahi olsa bana dokunan insanlardan hoşlanmamam ve direkt olarak ağlamaya başlamam beni bu aramayı yapmaya itti. En basit bir şeyi bile yanımda kimse yokken yapmak isterim. Evin boş hali en güzel halidir. Duymayı en çok sevdiğim ses kendi kendime konuşan sesimdir mesela, çünkü bu bana yanımda kimse olmadığını hatırlatır. Birileriyle buluştuğumda oradan kalkmak için türlü insanlara mesaj atıp beni aramalarını ve acil çağırmaları gerektiklerini yazarım. Ve bu büyük bir olaydan sonra bende kalan kötü bir özellik değil, yaşama biçimimdir. Keyif alarak yaparım tüm bunları.
Yani korkmak, ürkmek veya nefret etmek söz konusu değil. Mantıklı bulunduğu için bir anda oluşabilecek bir durum da değil. Hele kendini sevmek veya sevmemekle hiç alakası yok.
Hani içimizde hep bir çatının altına girme iç güdüsü var, yaşadıklarımızı araştırıp anlamını bulmaya çalışıyoruz daima. O kadar şey araştırdım ama bunun tanımını bulamadım. Fakat benim gibi bir sürü insan buldum. İşte medya bizi bir noktada birleştiriyor.
Biri şöyle bir cümle kullanmış mesela: “Bu, kendimi bildim bileli bende var ama onlardan nefret etmiyorum, nötr hissediyorum.” Bu duruma dair en iyi kelime herhalde nötrdür. Bir başkası ise şu: “Sosyal medya kullanmama sebebim; kimin nerede tatil yaptığı, ne story attığı hiç umurumda değil.” “Sevmemek değil de sevememek olarak değiştirelim onu biz.”
Bir yaşıma kadar herkesin hayatta aldığı en büyük keyfin tek başına bir şeyler yapmak olduğunu sanıyordum hatta. Bunun az sayıda insanlarda olduğunu anlamam ve sindirmem çok uzun sürmüştü.
Bu dediklerime en yakın kelime sanırım “merdümgiriz”dir. Mert insan manasına gelir, giriz ise kaçmak demektir. Yani nefretten çok, ‘kaçmak’ söz konusudur, zarar vermeden ve almadan. İyisini de kötüsünü de reddederek…
Siz de merdümgiriz insanlardan mısınız veya çevrenizde böyle insanlar var mı?
Editör: Ayşe Tunç – 23.08.2022
Bu içerik hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorum yapabilir, oy kullanabilir ya da tepki seçebilirsiniz. Gönderinizi oluşturun!
sevdiğim kişiler olursa kalabalık severim de misantrof biri olduğum için kuru kalabalık sevmem
Emeğinize sağlık
Çok güzel bir yazı
Çok ilginç bir yaklaşımdır bu. Aslında bence sayıları çokta az değil. Sadece bir çok kişi böyle olduklarını belirtmekten çekindiği için , asosyal davranıyor. Çok güzel anlatmışsınız. Emeğinize sağlık.
Çok haklısınız, anlaşılmak beni mutlu etti 😊
Yalnızlıktan keyiff alıyor da olabilir.
Bir yeni kelime daha öğrenmiş oldum.
emeğinize sağlık.
İnsanlardan kaçan kişi aslında kendinden kaçıyor.