Yedi Uyurlar (Ashab-ı Kehf) Mağarası

Hz. İsa’dan sonraki 1. yüzyılın ikinci yarısıydı. Dönemin Roma İmparatoru Adriyanus, Roma şehri olan Ersus’un (Tarsus) valisi ise, Dekyanus’tu. O dönemde putperest Roma’da İseviliğe inanmak hem suç ve hem de sonu ölümdü. Bu nedenle dönemin gerçek İsevîleri, inançlarını gizli gizli yaşamak zorunda kalmışlardı. Ersus (Tarsus) meclisinde görevli 6 inanmış üst düzey vezir; “Yemliha, Mekselina, Mislina, Mernuş, Debernuş ve Şazenuş” birilerinin ihbarı üzerine deşifre olmuşlardı. Ersus valisi Dekyanus, inanmış bu altı genci hemen cezalandırmadı ve onlara düşünmeleri için vakit tanıdı. Fakat tüm makam, mevkî ve itibarlarını inançları uğruna ellerinin tersiyle bir kenara iten bu 6 insan, kaçarak Ersus’un kuzey batısındaki Encülüs Dağı’na sığındılar. Dağda kendileri gibi inanmış çoban Kefeştatayyuş ve köpeği Kıtmir’i de yanlarına alarak bir mağaraya saklandılar. Roma askerleri çoktan peşlerine düşmüştü bile. Mağaradaki yedi insan “Ey Rabbimiz! Bize katından bir rahmet ver ve içinde bulunduğumuz şu durumda bize kurtuluş ve doğruluğa ulaşmayı kolaylaştır.” (Kehf Suresi 10. Ayet) diye Allah’a dua ettiler.

Roma askerleri tarafından tespit edilen mağaranın ağzı kapatılarak mühürlense de, duaları kabul edilen 7 insan ve bir köpek tam 309 yıl; yemeden, içmeden, yaşlanmadan ve çürümeden uyuyarak, sanki bir gün uyumuş gibi uyandılar. Onlar Ahiret inancının vücut bulmuş haliydiler ve yaşadıkları mucizenin farkında bile değildiler. Aralarından Yemliha’yı kılık değiştirerek yiyecek alması ve haber toplaması için şehre gönderdiler. Alış-veriş sırasında uzattığı paranın 300 yıl öncesine ait olduğunun farkında olmayan Yemliha, hazine buldu sanılarak tutuklandı. Dönemin valisi Aryus`un huzuruna çıkarılan Yemliha başından geçenleri bir bir anlattı. Kendileri gibi tek bir Allah’a inanan Aryus; anlatılan bu olayın 300 yıl önce yaşandığını ve artık herkesin tek bir Allah’a inandığını söyledi. Olay halk arasında şaşkınlık uyandırarak hızla yayılmaya başladı ve herkes Yedi Uyurları görmek için Encülüs Dağı’na akın etti. Dönemin yöneticileri tarafından şehre davet edilen bu yedi yaren, durumu değerlendirmek için tekrar mağaraya girdiler ve Allah tarafından gizlenerek gözlerden kayboldular… Dünyada bu mağaradan kendi toraklarında olduğunu iddia eden 33 şehir bulunuyor. Bu şehirlerden 4 tanesi Türkiye’de (Tarsuz, Afşin, Efes, Lice); olayın gerçekleşme ihtimalinin en yüksek olduğu iki şehrin ise; Tarsus ve Afşin olduğu düşünülüyor.

Kehf Suresi’nden 10. 11. 12. 13. 14 Ayetleri Meali:

10.Hani o genç yiğitler mağaraya sığınıp: “Rabbimiz bize katından bir rahmet ver, bize yardım et; şu işimizde doğru ve rızana uygun olan ne ise onu bize nasip eyle!” diye niyâz etmişlerdi.

11.Bunun üzerine biz de onları sığındıkları o mağarada yıllarca sürecek derin bir uykuya daldırdık.

12. Sonra iki fırkadan; Ashâb-ı Kehf ve düşmanlarından hangisinin bekledikleri gayeyi daha iyi hesap etmiş olduğunu ortaya çıkarmak için onları tekrar uyandırdık.

13. Şimdi biz, onların başından geçen ibretli hâdiseyi bütün gerçekliğiyle sana anlatacağız: Hiç şüphesiz onlar Rablerine iman etmiş genç yiğitlerdi; biz de onların imanlarını daha da artırdık.

14. Kalplerine tam kuvvet ve metânet verdik de zâlim krala karşı kıyâm ettiklerinde şöyle dediler: “Bizim Rabbimiz göklerin ve yerin Rabbi olan Allah’tırBiz O’ndan başkasını ilâh kabul edip tapmayız. Böyle bir şey yaparsak, yemin olsun ki gerçek dışı, pek saçma bir iddiada bulunmuş oluruz.”

Editör: Zehra Garipli – 19.09.2022