Antik Yunanlılarda Büyü İnanışı

Yunanlılar için büyü (mageia veya goeteia), büyüler ve kötü dualar (epoidai), lanet tabletleri (katadesmoi), güçlendirici ilaçlar ve ölümcül zehirler (pharmaka), tılsımlar (periapta) ve güçlü aşk iksirlerini (philtra) içeren geniş kapsamlı bir konuydu. Büyü, batıl inanç, din, bilim ve astrolojinin modern ayrımı antik dünyada o kadar net değildi. Bu gizemli, her şeyi kapsayan büyü sanatı, insanların günlük yaşamlarında onlara yardım etmeye ve mutluluklarının önündeki engellerin üstesinden gelmeye çalışan hem erkek hem de kadın uzman sihirbazlar tarafından uygulandı.

Mageia uygulayıcıları, en azından Yunanlılar için ilki Pers’in Magi (magoi) rahipleri olan sihirbazlar, yalnızca bilge sır sahipleri olarak değil, aynı zamanda matematik ve kimya gibi çeşitli alanların ustaları olarak görülüyorlardı. Ölüm, kehanet ve kötülük yapan sihirbazlardan şüphe yok ki korkuluyordu ve topluluğun uç noktalarındaki yaşamları, uygulayıcıların genellikle yoksul olmaları ve hayatta kalmak için sadakalara güvenmeleri anlamına geliyordu.

Yunan Mitolojisinde Büyü

Sihir antik Yunan mitolojisinde yer alır ve Hermes, Hekate (ay ve büyücülük tanrıçası), Orpheus ve büyülü şifalı otlar ve iksirler konusunda uzman olan ve Odysseus’un çağırmasına yardım eden Helios’un büyücü kızı Circe gibi figürlerle ilişkilendirilmiştir. Efsaneler, sihirli iksirler ve lanetlerle ilgili hikayelerde bol miktarda bulunur. Sadece bir örnek, karısı Deianeira’nın centaur’un sihirli kanını aldıktan sonra korkunç bir ölümle ölen Herkül’dür. Nessos ve onu kahramanın pelerinine cömertçe yaydı. Herkül onu giydiğinde korkunç bir şekilde yandı ve daha sonra yaralarından ölecekti. Büyü aynı zamanda birçok edebi karakter tarafından, belki de en ünlüsü Euripides’in aynı adlı trajedi oyununda Medea tarafından uygulanmaktadır.

Büyüye kim inanırdı?

Yunan dünyasında sihir sadece özel şahıslar aleminde yaygın değildi, aynı zamanda fakir ve okuma yazma bilmeyenlere de mahsus değildi. Resmi yazıtların şehir devletleri tarafından şehirlerini olası afetlerden korumak için yaptırıldığını biliyoruz. MÖ 5. yüzyılda Teos’ta olduğu gibi, devletin zararlı büyüden suçlu bulunan bir adama ve ailesine ölüm cezası verdiği durumlar da vardı (pharmaka deleteria). Başka bir örnekte, MÖ 4. yüzyıldan kalma Theoris adındaki bir kadın, büyüleyici ilaçlar ve büyüler dağıtmaktan ölüm cezası aldı. Açıkça, yetkililer sihri sonuç alabilecek bir etkinlik olarak kabul ettiler ve bu sadece zayıf fikirli köylülerin alanı değildi. Elbette, bazı entelektüeller, büyü ve tabletleri lanetleyenleri cezalandırmak isteyen Platon örneğinde olduğu gibi, kötüye kullanma potansiyelini fark ettiler. Epikürcü ve Stoacı filozoflar, büyünün ortadan kaldırılması için savaşan bir başka gruptu.

YUNAN DÜNYASINDA SİHİR SADECE ÖZEL ŞAHISLAR ALEMİNDE YAYGIN DEĞİL, AYNI ZAMANDA FAKİR VE OKUMA YAZMA BİLMEYENLERE DE MAHSUSTU.

Muska

Resmi sihir ihtiyatıyla aynı zamanda, birçok özel kişi sihrin gücüne inanıyordu ve havanın kaprislerine bağımlı olan çiftçiler, muskaların gücüne özellikle duyarlıydı. Bunlar, örneğin, o mevsimde yeterli yağışı garanti edebileceği umulduğu için, bileklere veya boyuna takılırdı. Yunan tılsımları iki geniş türe ayrılabilir: tılsımlar (iyi şans getirir) ve filakteriler (koruyan). Tahta, kemik, taş veya daha nadiren yarı değerli taşlardan yapılmışlardı. Küçük papirüs parçalarına veya bir metal üzerine de yazılabilirler. Bir kese veya küçük bir kap içinde taşınır veya sadece küçük bir karışık bitki torbasından oluşur. Minyatür formda taşınması hayırlı görülen belirli şekiller de vardı: bir fallus, göz, vulva, düğümler, Mısır bok böceği ve müstehcen bir jest yapan küçük bir el. Bu muskalardan bazıları bugün hala Yunanistan’da (nazar) ve güney İtalya’da kornişon boynuzu yaygın olarak kullanılmaktadır.

Lanet tabletleri

Lanetler (agos , ara ve euche), topluluğa zarar veren davranışlar, özellikle cinayet gibi suçlar için sihirli ceza tehdidi yoluyla kamu düzenini korumanın bir yoluydu. Ayrıca kişinin düşmanlarına zarar vermenin bir yolu olarak görülüyorlardı. Bir lanet tableti çoğunlukla, üzerine lanet yazılı olan ve daha sonra yuvarlanan veya katlanan, bazen çivilenerek kapatılan ve toprağa, mezarlara veya kuyulara gömülen bir metal levha (özellikle kurşun) şeklini aldı. Çanak çömlek parçaları, papirüs ve kireçtaşı parçaları da benzer şekilde yazılmıştır. İkinci bir form, lanetin kurbanını andırmak için yapılan balmumu veya kil heykelciklerdi. Bunların uzuvları bağlı veya bükülmüş ve bazen çivilerle yapıştırılmış veya minyatür bir kurşun tabuta gömülmüşlerdi.

İlginçtir ki, mitolojideki büyücüler genellikle kadın iken, lanet tabletleri ve büyü kayıtlarının tipik olarak bir erkek kullanıcıyı gösterdiğini belirtmek ilginçtir. Lanet tabletleri çoğunlukla anlaşmazlıkları kişinin lehine çözmenin bir yolu olarak kullanıldı. İlk kayıtları MÖ 6. yüzyıla kadar uzanır ve iş anlaşmaları, ilişki sorunları, yasal anlaşmazlıklar, intikam davaları ve hatta atletizm ve drama yarışmaları gibi konuları kapsar. Yunan edebiyatında tüm ailelerin ve hanedanların lanetlendiği örnekler vardır , belki de en ünlüsü Oidipus ve onun soyundan gelenlerdir.

Sihirli Büyüler

Mısırlılar uzun zamandır büyüler (gerçekten daha iyi bir şekilde izlenecek talimatların bir listesi olarak tanımlanır) ve papirüs üzerine yazılmış büyüler kullanmışlardır ve Yunanlılar geleneği sürdürmüştür. 4. ve 3. yüzyıllara tarihlenen sihirli tarihle ilgili hayatta kalan Yunan papirüsleri. Fiziksel rahatsızlıklardan nasıl kurtulacağınız, kişinin cinsel yaşamını nasıl iyileştireceğiniz, şeytan çıkarma, haşereleri evden nasıl yok edeceğiniz, inisiyasyon törenlerinin bir parçası olarak ve hatta kendi muskanızı nasıl yapacağınız gibi talimatları kapsar. Nadir otlar ve uzak Asya’dan gelen baharatlar ve tütsü gibi egzotik malzemeler kullanılan tarifler ve zehirler de sık sık ortaya çıkar.

Editör: Astropower – 26.08.2022