Savaş Tanrılarının Çığlıkları

Yazar ümit fındık 7 Ağustos 2022, 10:05 5.3B Görüntüleme

Savaş Tanrısına, Yunan Mitolojisinde Ares’in adı verilir. Zeus ve Hera’nın oğludur. On İki Olimpusludan birisidir. Barış Tanrıçası Athena’nın zıttı. Mitolojide Athena ile giriştiği mücadeleler ve sevgilisi Afrodit kaçamakla ünlüdür. Tanrının Sparta ve Trakya bölgesinde olan kentler kült merkezdir. Gigantlar arasında zıttı ise Damasen’dir. Roma Mitolojisinde Mars olarak bilinir. Salı (Tuesday): Salı gününün İngilizce karşılığı olan “Tuesday”, aslen “Tiu’s Day”, yani “Tiu’nun Günü” olarak bilinmektedir. Tiu, Nors Mitolojisi’ndeki Germen tanrılarından hukuk ve kahramanca kazanılmış zafer tanrısı Týr’den türetilmiştir. Bu tanrı, İngiliz/Germen tanrılarından gök ve savaş tanrısı olan Tiu ya da Twia’dır. Týr, Eski İngilizcedir ve modern İngilizceye “Tue” olarak geçmiştir. Bunun haricinde Orta İngilizcede “tiwesday” ya da “tewesday” olarak, Eski İngilizcede “tiwesdæg” olarak geçmektedir. İlginç bir şekilde, “Salı” sözcüğü Latincede “dies Martis” yani “Mars Günü” demektir. Mars, Romalı Savaş Tanrısı’dır. Antik Yunancada ise “hemera Areos”, yani “Ares Günü” olarak geçmektedir. Ares, Yunan Savaş Tanrısı’dır.

Esas konu savaş tanrısından bahsetmemin sebebi insanoğlunun kan ve gözyaşına tutkun olup çıkar inşa etmesidir. Kendi ürettiğimiz bu tanrı insanlığın geçmişten geleceğe kadar başına musibet açmıştır. Dünya savaşı ne olduğunu ilk insan Adem’in iki oğlu Kabil ve Habil olayında gördü. Çünkü bu olay insanlık tarihini değiştiren kötü musibetti. Sadece bir taşla insanı öldüren insanoğlu farklı savaş aletleri icat etti. Kimi tank kimisi de tüfek barut icat ettiler. Fakat bu son filmin acısını savaş tanrısı değil masumların çığlıkları duyuldu. Bu dünyada çıkarcılık olduğu için savaşın çanları susmaz. İnsanlık geçmişten ders almayı becermez. Kulağın çınlayana kadar bomba sesleri ve mermi sesleri bitmez. Savaş Tanrısı Ares olabilir ama onun gibi Savaş Tanrıları ortaya çıktı. Kendi uydurdukları metalar sayesinde insanları kendilerine bağladı. Siyah altın olan petrolün olduğu yerde kan kırmızı kan aktı. Tanrılar o kadar kan istiyordu ki insanların masumiyetinin değerin bakmadan savaşı silah olarak kullandılar. Savaşlar medeniyeti öldürürken bizler sinema seyircileri gibi izledik. Ve de alkış tuttuk bu olaylara. Filmin acı sonla bittiğinin farkına varamadık. Farkına varamadığımız acı sonun yakında kıyamete yakın gerçekleşeceğini zihnimizde yaşayabiliriz. Silahların kalibresi değişti ama güvercinler ekemedi çiçekleri mermilere. Güvercinlerin ruhunu esir ettik savaşın öfkesine. Öfkesini kıvılcıma dönüştüren her olay kanlı bitti. İnsanoğlu barış için savaşır ama bütün zaferler gülle olmadı. İnsanların tek derdi kan üzerinden çıkar elde etmektir. Umutlarını yıkılan binalara bırakan masumlar travma yaşarlar. Dün güzel günler yaşayan insanlar bugün bomba sesleriyle travma günler yaşarlar. İhsani duygular savaşta yok olur. Vicdanın bile hissizleşmeye başlar. Kaç kral övgü için kan döktü savaş tanrısına. Saatlerde aradın kaybedilen değerlerini. Gökten düşen bombaların insanlara ölüm getirir. Savaş tanrısı kan isterken insanlar ise cennet ister. Kulların yüzde kaçı ölümü ister kaç savaşta. Çoğu yazar savaş tanrısıyla ilgili kitaplarında yer vermiştir.

Radyolar, gazeteler, televizyonlar, sinemalar işi gittikçe azıtıyorlar, gün yirmi dört saat, “Özgürlük, eşitlik, kardeşlik için” diye durmadan bağırıyorlardı. Bu dünyada her şey karıncaların özgürlüğü içindi. Onlar eşit, bağımsız karıncalardı. Ve karıncalarının karınları tok, sırtları pekti. Ve karıncalar sırtlarının pek, karınlarının tok olduğunu televizyonlar, radyolar, gazeteler, sinemalar söyledikleri için inanıyorlardı. Fıkara karıncalar mutlu olduklarına da inanıyorlardı. Bu icatlar büyülemişti onları… Bir gün savaş iyidir, diyorlardı televizyonlar, tekmil karıncalar savaşın iyiliğine inanıp, her karınca kendini savaş tanrısı sanıyordu. Ertesi gün sultanın aklına esiyor, savaş kötüdür diyorlardı televizyonlar, radyolar, ötekiler, karıncalar bir anda savaş düşmanı kesiliyorlardı, bulsalar savaş tanrısını kıtır kıtır kesecekler.

Yaşar Kemal

Filler Sultanı ile Kırmızı Sakallı Topal Karınca, Yaşar Kemal – Sayfa 176 – Yapı Kredi Yayınları / 30. Baskı, Nisan 2018

Tabii Avrupalılar Attila’yı yenemeyince bir masal uydurdular. ‘Savaş tanrısı Ares’in kılıcı onun elinde, o yüzden yenilmiyor’ demeye getirdiler.

Cansu Canan Özgen

Türklerin Serüveni, Cansu Canan Özgen – Sayfa 20

Savaş Tanrısı’nın oğlu Barış,” diye mırıldandı. “İsminin ne kadar ironik olduğunun farkında mısın?

Onur Çalcalı

Asar’ın Evlatları, Onur Çalcalı – Sayfa 61

Bir savaş meydanını terk etmiş gibiyiz. Terk ettiğimiz bir savaşı uzaktan seyreder gibiyiz. Sanki o savaşta düşmanı, yenilerek yenmiş gibiyiz.

Mine Söğüt

Başkalarının Tanrısı, Mine Söğüt Sayfa 90 – Can Yayınları

Bu yazarlar kitaplarında savaş tanrısına ve savaşa dair fikirlerini beyan etmiştir. Savaşın dürtüsü bize insanların kalbini kırarak yeni güç elde etmektir. Savaş tanrısı bizim mitlerimizden doğan varlıktır. Fakat savaşların duygusunda ölüm ve acı dolu yaşamlar bırakır. Yaşamların toplanması yıllar alır ama yaşanılan travmalar ömür boyu sürer. Zihnine çakılı şekilde travmalar kalıcı hasarlar bırakır. Her savaşın döngüsü sözde gelecek demokrasinin mahsulü olarak hayali karakterler üretilir. İşte biz kendi metalarımızın ürünüyle yeni ütopyalar yarattık. İster Ares isterse Mars olsun savaşın tanrısı paradır. Para varsa çıkarın düşü uçsuz bucaksız olur. Silah tacirleri sattığı silahlar sayesinde parasına para katar. Her satılan silah cehalete ekilen tohumlardır. Çünkü her mermi medeniyeti karşı yapılan tahribattan farksızdır. Bir ülkeyi yıkmak istiyorsan silah ve cehaleti kullan. Kitleler cehalet sayesinde zihinsel olarak her denilene inanır. Savaş çığlıklarının narasını aptalca inanılmış cehalet tetikler. Evet bizler ne zaman hayatı sorgular ve araştırsak savaşın çığlıklarını durdurabiliriz. Dün gibi unutmaz insanoğlu bir ülke savaş çığlıkları atılarak yıkılırken insanlar buna çanak tutar. Fakat özgürlüklerinin elinden alındığının farkına varmaz. Zaman ilerledikçe özgürlükleri elinden gitmiştir. Özgürlüğünü kaybettiğin an eski anıların gözünde canlanmaya başlar. İşte yapılan hataların dizisini zihninde hiperaktif olur. Savaş tanrısı artık bu duruma sevinçle karşılar. Belli etmez ki kazançlı ticaretin getirisini iyi bilir. İnsanlık kangrenleşen kan ve gözyaşına dualarını eder ama hatalarının farkına yeni varır. Savaşı zenginler başlatır ama kan şarabını masumlar içer. Ülkesini kurtarmaya çalışan bilgeler bile adak olarak adanır. Bu adak savaş tanrısı yüzünde tebessüm ettirir. Adakların ön safında bulunan bilgiler ruhlarına zincir vurulmaz. Tank , tüfek ya da mermi karşısında kalem , defter ve mürekkep bu savaşın bitmek bilmeyen döngüsüdür. Tek isteğimizdir güç ve paradır. Güç ve para ruhumuzu etkileyen en büyük etkendir. İşte tüccarların en sevdiği düştür. İşte savaşlar akan kan sayesinde paraya dönüşür. Bazen kullanılan zehir bile savaşın gizli silahıdır. Hatta savaş tanrısı için film bile çekildi. Savaş tanrısı filminde kullanılan repliklere biraz bakalım:

“Şu anda dünyada dolaşan 550 milyon ateşli silah var. Bu da her 12 kişiden birinin silahlı olduğunu gösterir. Şimdi sorulması gereken: Geri kalan 11 kişiyi nasıl silahlandırabiliriz?”
“Silah satmak, elektrikli süpürge satmaya benzer. İnsanları arar, emir alır ve çok fazla yürürsünüz. Ben eşitliğe inanan bir ölüm taciriydim. Kurtuluş ordusu dışında her orduya silah satıyordum. Müslümanlara İsrail yapımı Uziler satıyordum. Faşistlere komünizm malı kurşunlar veriyordum. Hatta, dostum Sovyetler’le savaştığı zamanda bile Afganistan’a mal götürdüm”
“Bu dünya silah tüccarlarına kalacak çünkü herkes birbirini öldürmekle meşgul. Bu hayatta kalmanın sırrıdır: Asla savaşa girme.. Özellikle de kendinle…”
“Gerçekten günümüzde yaşayan ve kendilerine lider diyen en iğrenç ve acımasız insanlarla çok yakın ilişkilerim var. Ama o adamların bazıları senin düşmanlarının düşmanlarıdır. Ve dünyadaki en büyük silah taciriysen, ki kendisi patronun olan Birleşik Devletler başkanıdır ve kendisi her gün benim bir yılda yaptığımdan daha fazla satış yapar, bazen silah üzerinde parmak izinin bulunması utanç verici olur. Bazen silah satmanın hoş olmayacağı güçlere silah satarken benim gibi serbest çalışan kişilere ihtiyaç duyarlar. Yani sen bana kötü diyorsun dostum ama, ben gerekli bir kötüyüm.”
“Silah kaçakçılarının savaşmasının kötü tarafı, mermi sıkıntısı çekmeyecek olmalarıdır…”

Savaş tanrısı filmi bile savaşın bize kötü çığlıktan ibaret olmadığını gösterir. İnsanlık hayat savaşından çok kanlı savaşı sever. Sanal oyunlarda oynadığımız savaşlı oyunlar bile zihnimizde o kaosu yaşatır. Kaosun getirdiği ölüm ve bilinmezliktir. Kaos şiddeti ve öfkeyi insanlığın başına getirmektir. Kaç kaosta eski anılarımızı geri getirebildik. Hatta sevdiklerimizi kaybettik. Karanlık ve izbe evin duvarlarında ailenin özlemini yaşamaya başladık. Yıkık ve dökük evlerde gözlerimizde yağmurlar başladı. Birazda savaşla ilgili söylenen aforizmaları bakalım. Düşünürlerin dilinden dinleyelim:

“Savaş herkesle yapılır, barış ancak onurlu insanla yapılır.”
Fatih Sultan Mehmet
“Savaş; yüreklilik değil, korkaklıktır.”
Bertrand Russell
“Savaşın sonunu sadece ölüler görür.”
Platon
“Savaş; korku ve sefaletten başka bir şey veremez. Yakar, yıkar, öldürür, yok eder.”
Nazım Hikmet
“Savaş, hiledir, hileden ibarettir.”
Hz. Muhammed

Yani anlayacağınız gibi savaş tanrıları çığlıklarını mermilerle duyurur. Bu çığlık kıyamete kadar sürecektir. Silahlar sadece var olan ölümleri erkene alır savaş sayesinde. Umutların kaybolduğu yerde yeni savaşlar başlar. Hepimiz barış taraftarı ama savaşın en kötü yerinde düşmanca davranırız. Çığlıklar mermi sesi olduğu sürece insanlık Günyüzü görmez.