Paris’in Vampiri: Nico Claux

Nicolas Claux, 22 Mart 1972’de Kamerun doğumlu Fransız bir seri katil ve yamyam. Bazen Nico Claux ve hatta Paris’in Vampiri olarak anılır. Hapisten çıktıktan sonra seri katillerin portrelerini veya suç mahallerini gösteren resimler yapıyor. Halen Dublin, İrlanda’da ikamet etmektedir.

1972 doğumlu Nico Claux, “Paris Vampiri” olarak biliniyor. Cinayet şüphesiyle tutuklanmasının ardından Fransız yetkililer, Claux’un dairesinde insan kalıntıları, insan külleri, yüzlerce sado-mazoşişt video kasetleri ve kan torbaları bulduklarında şok oldular. Claux, Thierry Bissonnier cinayetini itiraf etmenin, şeytan’a tapmanın ve mezarları soymanın yanı sıra, morg asistanı olarak işinden temin ettiği kanları içtiğini ve insan eti şeritleri yediğini itiraf etti.

Claux, “Tutuklanmamın ardından sorgulanmak üzere Paris Suç Departmanına geri götürüldüm,” diye hatırlıyor. “Benim açımdan biraz tereddütle, onlara birkaç Paris gotik mezarlığının mezarlarını soyduğumu ve mumyalanmış kalıntıları parçaladığımı bildirdim. Neden çalıntı kan torbalarını buzdolabımın içinde sakladığım sorulduğunda, sadece kanı düzenli olarak içtiğimi söyledim. 10 aydır morg asistanı olarak çalışırken, pozisyonumu yamyamlık etrafında dönen ömür boyu süren bir fantezimi gerçekleştirmek için bir araç olarak kullanıyordum. Otopsilerden sonra cesetleri dikmekle baş başa bırakıldığımda, kaburgalarından et şeritler kesip yerdim. Bazı durumlarda, et parçalarını evime getirirdim, orada o parçaları da pişirip yerdim.”

Mahkeme psikiyatristleri tarafından “neredeyse psikotik bir sadist” olarak tanımlanan Nico, St. Joseph hastane morgunda yatan cesedin kas şeritlerini yemekten ne kadar zevk aldığını açıkladığında müfettişleri şok etti. Ayrıca Paris mezarlıklarında dolaşmaktan, yeni mezarlar kazmaktan ve insan külü ve toz proteinle karıştırılmış insan kanını içmekten ne kadar zevk aldığını da anlattı.

Kendisini diğer suçlarla ilişkilendiren kanıt olmaması nedeniyle, Nico yalnızca bir kez kasıtlı cinayet ve altı adet mezar soygunu ile suçlandı. Duruşması sırasında psikiyatristler, işlediği suçlardan tamamen sorumlu tutulamayacağını doğruladılar. Mayıs 1997’de pişmanlık duymayan nekrofilik yamyam cinayetten suçlu bulundu ve 12 yıl hapis cezasına çarptırıldı. 12 yıl hapis cezasının sadece yedi yıl dört ayını çektikten sonra, Nicolas Claux 22 Mart 2002’de hapisten çıktı.

Nicolas Claux’un verdiği röportaj: (Bu tip şeylerden rahatsız olanların okumamasını tavsiye ederim).

Tam Adı: Nicolas Claux, namı diğer “Nico”, namı diğer “Paris Vampiri”.

Doğum Tarihi: 22 Mart 1972

Sevdikleri: Otopsiler, gotik mezarlıklar, slasher filmleri, açılmış tabut kokusu, insan omurları, parçalanma, formaldehit ve plazma, bazı aptal p*çlerin ölüm spazmları sırasında şiddetle titreyen bacaklarını izlemek.

Sevmedikleri: Arabalar, takım sporları, teknoloji, aşırı nüfus, şişmanlar, eğitimsizler, yapmacık insanlar, üniformalar, “modern primitavlar”, meme uçlarında piercing için kendini havalı sanan insanlar, gerizekalılar.

S&M fetişiniz var mı? Öldüren kızlara karşı bir fetişim var.

Hiç S&M faaliyetlerine katıldınız mı? S/M’den hoşlanan bir kızla çıktım. Tutuklanmamdan 3 gün önce tesadüfen onu neredeyse öldürüyordum.

Ne amaçla kan içtiniz? Kan benim hayatım.

Kendinizi bir vampir olarak görüyor musunuz? “Ghoul” kelimesini tercih ederim

İnsan etinin tadını tarif edebilir misiniz? Tadı oldukça iyi. Hangi kısmı yediğinize bağlı. Uylukların ve sırtın büyük kasları iyidir. Göğüslerde et yoktur, sadece yağ vardır.

Et/kan/insan etini ilk tattığınızda aklınızdan neler geçiyordu? Kendi kendime “Vay canına! Şimdi bir yamyam oldum… Harika!” dedim.

İlk kez bir cesedi parçaladığınızı zamanı anlatınız: Bu tabutu bir Paris Mezarlığı’ndaki mahzende açtım. İçinde ölüm sıvılarıyla sızan mumyalanmış kalıntılar buldum. Bu bir kadındı ve beyaz bir kefene sarılmıştı. Derisine sinek kağıdı gibi bir şey yapışmıştı. Onu bir tornavidayla bıçakladım. Kafasını kesmeye çalıştım ama doğru aletlere sahip değildim. Polaroid fotoğraflar çektim.

Çocukluğunuz nasıldı? Annem mahkeme salonunda asla ağlamadığımı veya gülmediğimi söyledi. Önce otizmli olduğumu düşündüler. Erkek veya kız kardeşim yok, bu yüzden yalnız bir çocuktum. Çocukluğuma dair pek bir şey hatırlamıyorum. Çocukları sevmiyorum. Aptallar ve mizah anlayışları yok.

Cinayetlerin öncesi ve sonrasında ailenizle olan ilişkinizi anlatır mısınız? Sanırım benden nefret ediyorlar. Onları umursamıyorum.

Aşağıdakiler hakkındaki görüşleriniz nelerdir:

Din: Şeytana tapıyorum.

S/M: Bir S&M ilişkisi içindeyken, eşiniz az çok isteklidir, artık bu akıl oyunlarıyla ilgilenmiyorum. Son yaptığımda onu neredeyse öldürüyordum. Gerçek şeye ihtiyacım var.

Seri Katiller: Bazıları iyidir. Bazıları kötü. Öldüren kızları severim. Onlardan daha fazlası olmalı.

Hükümet: Siyonist bir hükümette yaşıyorum. Tel-aviv bu ülkenin iplerini elinde tutuyor. ABD’de de aynı olduğunu duydum… Pekala.

İlk cinayetinizi anlatın: Ben kimseyi öldürmedim. Az önce bazı böcekleri öldürdüm. İnsanlar değil. Haşaratları.

Gerçekten öldürmeden önce ne sıklıkla öldürmeyi düşündünüz? Küçüklüğümden beri cinayet fantezilerim var. Sonra insan eti yemekle ilgili fanteziler kurdum. Saplantılı bir iştah haline geldi. Her gün.

Öldürmek için bir sebebin var mıydı yoksa anlık bir durum muydu? 22 kalibrelik mermilerin yakın mesafeden insan hedefler üzerindeki etkisini denemek zorunda kaldım. İyi çalışmadı. Acısına bir son vermek için adamın kafasını ezmek zorunda kaldım.

Ne okumayı seversin? Gerçek suç kitapları. Adli ders kitapları. “NecroErotik” dergisi.

Herhangi bir kitap önerir misiniz?

“Adli Patolojinin Gresham Renkli Atlası” A.Gresham
“Araç” Peter Sotos
“Katil Roman” G.J. Schaefer
“Manson Ailesi Pikniği” Ricky Downey

Çizmeyi/boyamayı en sevdiğiniz şeyler? Otopsiler. Gotik Mezarlıklar. Katiller.

Anton LaVey ile ilgili hisler: Anton LaVey’e karşı kayıtsızım. Evcil hayvanları öldürmeyi severim, bu yüzden sanırım Anton LaVey benden nefret ederdi. Umrumda değil

Favori Müzik/Müzisyenler: Black metal, death metal ve straight edge ile ilgileniyorum. Mortician, Integrity, Morbid Angel, Emperor, Earth Crisis, Whitehouse, Grimlock…The Murder Junkies 🙂 gibi grupları severim.

Aklınızda hangi katiller canlanıyor?

Kadınları yiyen yamyamlar: Issei Sagawa, Richard Chase, Ed Gein.

Şu 2 mezar hırsızına/güzel sanatlara düşkün kişiye hayranım: Çavuş Bertrand, Ely “Erszebeth” Dervillers.

Eşcinsellik hakkındaki görüşlerin: İnsan hedefler üzerinde farklı cinayet teknikleri denediğimde queerler kolay av oldular. Ama kötü tarafı, onları parçalayıp etlerinden yiyemedim çünkü erkeklere dokunmayı sevmiyorum ve hastalıkları var. Lezbiyenler iyidir.

Serbest bırakıldığında tekrar öldürecek misin? Ben kimseyi öldürmedim.

Neyle suçlandın? 1 adet kasten öldürme ve 6 adet mezar soygunu ile suçlandım.

Hiç bir cesetle seks yaptın mı? Evet. Ne olmuş?

Kazdığın cesetlerden herhangi biriyle konuştun mu? Ben psikopat değilim!

Hobilerinizden bazıları nelerdir? Resim yapmayı, korku filmleri izlemeyi, egzersiz yapmayı, dövme flaşı çizmeyi, diğer katillerle yazmayı, dedektif dergileri okumayı, ucubeler veya ampütelerle ilgili belgeseller izlemeyi severim.

Cesetleri çıkardıktan sonra ne yaptınız? Sadece kemikler kalmışsa, onları daireme getirdim ve onlarla totemler yaptım. Çürümüş veya mumyalanmış kalıntılar bulursam, onları bıçakladım ve polaroid fotoğraflar çektim. Onları göğsünden veya gözlerinden bıçakladım. Sonra bayıldım.

Eklemek istediğiniz başka bir şey var mı? Evet, sigara içen, uyuşturucu kullanan, abur cubur yiyen ve alkol kullanan insanlara bir mesajım var. Yavaş yavaş kanını zehirliyorsun. Alçaklığı ciğerlerine çekiyorsun. Kanser damarlarınızı harap eder. Kendi bedeninize ve etinize saygınız yok. Birçoğunuzu levhanın üzerinde yatarken gördüm. Beni hasta hissettiriyorsun. Vücudunuz yürüyen bir çöp tenekesi. Etin beni tiksindiriyor. Bu özellikle kızlara yöneliktir: Biraz spor yapın, sigarayı bırakın, protein diyeti yapın, atardamarlarınıza dikkat edin. Kendinizi çok daha seksi hissedeceksiniz.

Editör: Doruk Adakoğlu – 02.03.2023