Orta Çağ'da ne tür meslekler vardı?

Orta çağ Avrupası'nın en büyük kabuslarından biri farelerdi. Fareler ekinleri yiyerek hastalık yayıyordu. Farelerin kokularını almak için küçük bir köpek veya kedi ile çeşitli tuzak ve zehirler eşliğinde sokak ve lağımları dolaşan fare avcıları, meslekleri gereği veba kapma riskini göze alıyorlardı.

Soytarılar, saray yönetimi tarafından kralı eğlendirmek için işe alınıyordu. Görevi ise hokkabazlık yapmak, şakalar anlatmak, sihirbazlık ve palyaçoluk yaparak efendisinin moralini yükseltmekti. Karşılığında yaşayacak yer ile birlikte oldukça iyi paralar alır ve ayrıcalıklardan faydalanırlardı. Örneğin, kıdemlilerle dalga geçse de ceza almazlardı.

Her köyün, mücevher, kapı kolu, özellikle de silah üreten kendine ait bir demircisi vardı .Kömürü yakıt olarak kullanıp, demiri ısıtıp eriterek, örs üzerinde çekiçle dövüp çeşitli şekillere sokarlardı.

Erkekler, 14 yaşında çıraklıktan sipahiliğe geçerek, şövalyelerin hizmetinde çalışıyorlardı. Ayrıca savaşta onların yanında yer alıyorlardı. Bu sayede, 21 yaşında şövalyelik mertebesine erişebilmek için, şövalyelik kanunlarını, cesaret, at biniciliği, eskrim ve diğer atletik becerileri öğreniyorlardı.

Habercinin görevi, her biri kendi armasını takarak dolaşan şövalyelerin takibini yapmaktı. Ayrıca bunlar Orta çağ turnuvalarının katılımcılarını yönetiyor ve onlara haber veriyorlardı.

Orta çağda baskı makinaları olmadığından kaynaklı, yazıcılar yazıları kopyalayarak kitap kopyaları yaparlardı. Bu zahmetli görevi genellikle keşişler üstlenirdi. Çünkü keşişler okuma yazma bilen nadir insanlardandı. Şikayetleri varsa da bunları el yazmalarının kenarlarına not alarak belirtirlerdi.

Yünün örülmesi için ilk olarak ipliğe dönüştürülmesi gerekiyordu. Bu görevi kadınlar üstleniyordu ancak erkek yün eğiriciler de mevcuttu. Önce elyafı baş parmak ve işaret parmaklar arasında kıvırır, sonra döndükçe ağırlığı ile elyafı geren bir değirmene bağlayarak ipliğe dönüştürürlerdi.

Bitki ve doğal kaynaklar ile pratik bitki reçeteleri hazırlayan, bilge kadınlar, çoğu tıbbi sorunun tedavisinde görevlendiriliyordu. Geleneksel tıp bilgilerini bir sonraki kuşaklara aktararak, eğitimli bir doktorun ücretini karşılayamayanlar tarafından sık sık tercih ediliyorlardı.